晨起雨间雪,晚行风送晴。
梅残冰玉瘦,林远画图呈。
贾客嗟长路,农夫乐早耕。
余怀独无累,徒倚待诗成。
古货自难买,良工徒苦心。
谁能明致力,于此是知音。
门第成乖隔,江湖阻滞淫。
寄书因有使,还得附微吟。
古屋无多客挂包,占风政类鸟居巢。
谁能故赋感不遇,亦莫空书广绝交。
开阖屡摇尘户牡,{戛中加冖}磨时袅竹檐梢。
南朝文物君家盛,听我追随学咏嘲。
何人咏出韩家府,是我建阳刘叔通。
尽道唐人工乐府,罕能褒贬似渠工。
山中风雨夕,招要对床期。
今夕风亦雨,牢落孤舟维。
蓬窗与竹窗,萧瑟雨在兹。
不寐欲至曙,何繇梦见之。
滩长有馀逸,滩迥不胜迟。山帽堆云絮,水纹飞雨丝。
鸥鸣如避弋,鸟倦盍投枝。无计繁忧整,聊因课小诗。
往游金陵都,始攀石湖仙。
为我谈公诗,大雅后有焉。
谓我欠公诗,勉哉成其天。
此语久不理,今朝堕公前。
溪雨无常度,阴晴日几回。
山容朝政合,水面晚仍开。
乍觉巉岩尽,又看平远来。
高人欠摩诘,空为袜留材。
竹风疏疏雨打篷,松风汤汤水赴洪。
道人闻尘扫未空,不如杜老前月聋。
山斋夜坐僧趺同,团蒲细软方炉烘。
灯花开落纵匆匆,我今无害斯无凶。
展开阅读全文
忆昔追随昏复旦,负郭虽赊足忘倦。
别之未觉梦魂疏,但恨有时音信断。
世间变化何不有,深谷宁须问高岸。
我今瘦骨立如山,君亦童头不能乱。
君不见箪瓢自乐保清名,富贵失时多远窜。
千年青史固茫茫,精意所关唯此段。