漠漠青山雨,霏霏白鹭烟。
诗材来远近,画本极中边。
流落虽天外,登临赖目前。
浮生才几日,此地欲三年。
云物荒荒苦未晴,客程惨惨易成惊。
家贫纵乏淹留具,意合能忘赋咏情。
底用飘然轻此去,未妨聊尔听流行。
年来已是乖离数,况复相逢俱老生。
风前旧揖青绮帔,老去今披古锦囊。
千古未忘图像拜,也知风骨类文章。
采掘宁悭供,护持期有成。
时今阅春夏,尔独意枯荣。
琐碎日无影,萧骚风罢声。
樵苏勿怀辱,而我岂无情。
不历闽山险,空云蜀道难。
有泉皆瀑布,无路不纡盘。
酒薄愁难破,诗成鼻为酸。
举头唯见日,何处是长安。
寺后溪亭我所开,春风应已长莓苔。
南州高士如临赋,为把新诗写寄来。
水激风仍疾,山丛日易收。才欣稍妍暖,忽恐变飕飗。
久客奚多感,对兹真欲愁。无为尚絺绤,当复念衣裘。
独行曼曼绕江湄,正是春风日暮时。折得芳馨无所遗,寄怀空诵碧云诗。
春阴春晴往复佳,园花落去逢山花。
城中小驻欲十日,坐觉老眼孤芳华。
中团寺前惯休歇,故向博山寻曲折。
眼中奇处要使传,倚赖笔端真有舌。
何人咏出韩家府,是我建阳刘叔通。
尽道唐人工乐府,罕能褒贬似渠工。