客中良夜月,恍若故乡明。玉镜光随满,银河影共横。
多情邀我饮,故意伴人行。天际清如水,依稀见五城。
快泻鹅黄若下春,要将香色斗清珍。
蜡丸暗拆东君信,栀貌宁欺我辈人。
光价未输何逊早,诗篇重见豫章新。
浑金璞玉争多少,要与江梅作近亲。
时世重因循,师何独苦辛。洁斋徒众散,刚直里闾嗔。
游艺能济物,旧交多雅人。云山虽好住,住久转劳神。
锁江亭中一杯酒,坐看江云自奔走。涪翁去后七百年,尚爱新诗满人口。
我来戎州秋复春,却闭空斋卯还酉。逝将著屐访遗迹,偶厌褰裳涉清浏。
谁令突兀忽眼前,乐事今朝古无有。横江绝壁栖市阛,引策芳畦赴林薮。
筱聚莫莫掩蒙密,泉滴淙淙下幽黝。山前岭洞转谽岈,石上洼尊列窠臼。
惊开玉峡贯长风,兀立苍檐出重阜。行觞古意付流转,座客当时记谁某。
庙堂迁谪殊未厌,泉石风流良不朽。留题南渡各依稀,托迹西江何伧丑。
寓公宴坐本偶然,我辈登临差不负。归来小艇剪漪沦,回望幽亭恋楹枓。
山翁有约褰白云,更挈黄柑泛瑶斗。
唤起园丁葺小园,喜逢社友访林泉。
莺花世界春方半,灯火楼台月正圆。
闲不待偷皆乐地,趣随所得到吟边。
丁宁莫划庭前翠,留与游人伴醉眠。
因合谦斋饮,新编得细哦。
髯掀天地阔,足历水云多。
才敏逢青眼,家成隐翠萝。
近闻诗债盛,老退欲停戈。
婿和翁、冰清玉润,翩翩丽藻还同。最娇梅福女,月华才貌,正喜早乘龙。
恰当春禊候,浴桃花、持赠兰红。作好会鹣鹣,碧箫响彻烟空。
香风。画楼吹处,锦笺斑管,分赋匆匆。一双如绛树,一声歌两曲,莫辨雌雄。
凤凰飞复止,小比肩,长日房栊。与沈氏,青霜爱子,金粟连丛。
万生扰扰安其安,鸴鸠不羡鹏飞抟。端知扶摇上九万,无异跳跃蓬蒿间。
是身江海一漂粟,身外纷然皆外物。一廛傥可容所寓,何用渠渠作高屋。
知君从道由心成,昔焉忘俗今忘形。物来弭角不知竞,触蛮血战良虚名。
我梦敲门访君舍,舍小不容相对话。觉来惊见壁间蜗,俯仰人间真物化。
莎衫筠笠(lì)。正是村村农务急。绿水千畦(qí)。惭愧秧针出得齐。
风斜雨细。麦欲黄时寒又至。馌(yè)妇耕夫。画作今年稔岁图。
莎:蓑,草衣。“莎”“蓑”音同借用。惭愧:感幸之辞,犹说“侥悻”。
馌:往田里送饭。稔岁:丰年。
清似水。不了眼中供泪。今宵忍听唱阳关,暮云千里。可堪客里送行人,家山空老春荠。道别去、如许易。离合定非人意。几年回首望龙门,近才御李。也知追诏有来时,匆匆今见归骑。整弓刀,徒御喜。举离觞、饮釂无味。端的慰人愁悴。想天心,注倚方深,应是日日传宣公来未。