君不见上公之鼎烹养牛,高足巨耳谁与俦。
又不见便便瓦釜煮黄独,媚此枵然转雷腹。
养牛大嚼良快意,老儒那月王侯鼻。
黄独饱火正可怜,自捉长才宁用钱。
太希先,阿坰赠君北湖歙州钵,
天遣吾人个中活。撑肠等取一生足,
养牛何曾异黄独。要须以铁为脊梁,
才可提渠示诸方。应笑连床并头颅,
五更戢戢听木鱼。太希先,
尔时勿作随堂解,真是穷年粥饭债。
羁臣白发无住著,瀹腐舂陈俱未错。
客来摩挲浑不嗔,慎勿角吾红麒麟。
南徐祖令侬自知,雪打西庵尝豆糜。
云疏日薄九秋深,故国悬知咏稿砧。试拂青萍怜气在,更携绿绮觉尘侵。
浮家泛宅三年梦,临水登山万里心。小骑羡君盘谷去,肯如思越费清吟。
仙翁去醉碧桃春,鹤背风吹万里身。
洞裹棋高饶岁子,瓢中诗好寄何人。
三峰紫翠浮亡屐,五岳烟霞染葛巾。
归日定知能缩地,莫教青竹化龙鳞。
露华洗天天随水,烛光烧云半空紫。
西施夜醉芙蓉洲,金丝玉簧咽清秋。
声鼓鞭月行春雷,洞房花梦酣不迦。
宫中夜夜啼栖鸟,美人日日歌吴歈。
吴王国破歌声绝,鬼火青荧生碧血。
千年环仲耕狐兔,鸟术纸钱挂枯树。
髑髅无语满眼泥,曾见吴王歌舞时。
乌夜啼,啼为谁。
身前欢乐身后悲,空留瑟怨傅相思。
乌夜啼,啼别离。
屡失游春约,天公未肯晴。窗昏且废读,屋漏何能宁。
草活头争出,花颓力不胜。楼前声淅沥,安得客同听。
爱尔山城隐,柴门对县衙。
酒资千亩苎,生计一园瓜。
雨步荷巾湿,风吟席帽斜。
时时扶短杖,看竹到东家。
电阔照潺潺,惊流往复还。远声如有洞,迷色似无山。利物乾坤内,并风竹树间。静思来朔漠,愁望满柴关。迸湿消尘虑,吹风触疾颜。谁知草茅径,沾此尚虚闲。
平时语我密须移,我是商丘内不欺。时节因缘翻异论,助他笑我见阿弥。
日永行人渐困,路长饥马频嘶。
惊起一双白鹭,背人飞向前溪。
泉南南蒲是南溟,瘴雾熏人不用醒。
想对文书搔首罢,刺桐花下学兰亭。