越客好游当岁暮,草堂习静自情亲。
闭门觅句留残腊,倚杖看山待早春。
鸟雀入林知有我,烟霞为伴若无身。
何当别去西湖上,万树梅花刺眼新。
云陛褰珠扆,天墀覆绿杨。隔帘妆隐映,向席舞低昂。
鸣佩长廊静,开冰广殿凉。欢馀剑履散,同辇入昭阳。
辽东海北剪长鲸。风云万里清。方当销锋散马牛。旋师宴镐京。
前歌后舞振军威。饮至解戎衣。判不徒行万里去。空道五原归。
暂辍清朝鹓鹭班,稍分微禄买青山。非关猿鹤多情绪,难得渔樵识面颜。
绕洞浮云春霭霭,灌园流水夜潺潺。谢安宁为苍生起,嘱咐白云好闭关。
木脱青山下,亭开翠水涯。孤舟荡双桨,何处访相知。
碧树俯清流,高人爱独坐。读罢发长吟,不知斜日堕。
春思日无涯,春园景最赊。蜻蜓缘底事,飞上海棠花。
单于入我疆,涉河与之战。杀气塞马蹄,胡霜割人面。
大风起沙尘,两军不相见。思报明主恩,岂知命如线。
天骄今已平,归奏甘泉殿。
雪岭愁云冻不飞,黄沙白草路人稀。
边城春色惟看柳,看到青时春已归。
帝德如天四海同,卉裳相率向华风。称藩特奉龙函表,偃武仍包虎韔弓。
贡自炎方归域内,心先流水到江东。路经日出知天大,城与山蟠见地雄。
诏语陪臣趋玉陛,班随仙仗列彤宫。陈情委曲为蛮语,赐对从容彻圣聪。
驼钮新颁王印重,蚁觞屡饮尚樽空。承恩共识皇华使,命将毋劳矍铄翁。
已拟再将周白雉,底须复表汉年铜。五弦曲奏鲸涛息,重译人还鸟道通。
薏苡生仁供旅食,桄榔垂叶荫诗筒。部迎定见新□骑,驿送犹思上国鸿。
歌舞万年当率化,扶携百越共摅忠。大明烛物今无外,从此皆如禹甸中。
召陵初服荆,首止复宁周。瓜瓞既云茂,楚氛亦奚忧。
伟哉一匡功,首盟至葵丘。胡为曾西子,兴言贻彼羞。
宣王有遗烈,江汉至今流。舍彼僣王罪,世远及胶舟。
孝子贵几谏,忠臣纳嘉猷。羽翼制君父,嗟兹乃诡谋。
图伯巳如此,震矜何足尤。春秋不获巳,世降日滔滔。
将无彼善者,桓公谁与侔。
苦哉远征人,毕力干时艰。秦初略扬越,汉世争阴山。
地广旁无界,岩阿上亏天。峤雾下高鸟,冰沙固流川。
秋飙冬未至,春液夏不涓。闽烽指荆吴,胡埃属幽燕。
横海咸飞骊,绝漠皆控弦。驰檄发章表,军书交塞边。
接镝赴阵首,卷甲起行前。羽驿驰无绝,旌旗昼夜悬。
卧伺金柝响,起候亭燧燃。逖矣远征人,惜哉私自怜。