田家喜雨足,邻老相招携。泉溢沟塍坏,麦高桑柘低。
呼儿催放犊,宿客待烹鸡。搔首蓬门下,如将轩冕齐。
衰兰歌绝,剩魂销到,乱水凄叶。重湖万点狂雨,惊梦里、鱼龙悲咽。
绿冷蘅皋问几,见湘灵芳褋。但万里、千里关河,断莽斑斑鬼雄血。
西风惯与愁肠结,向酒边换却清秋节。吟怀早是凄苦,争忍听、故山哀鴂。
暗幌衰灯,往事纷纷眼底明灭。只赚取无限苍凉,诉与残宵月。
风花自高洁,松竹见清烈。玉笛朱唇寒,清歌动回雪。
穷巷幽居久,来登故国楼。凉风鸣古木,落叶又惊秋。
天与云俱远,年随水共流。永怀无限意,翻拟向沧洲。
问翁几何年,翁年七十余。
尚作蠹书虫,嗟翁一何愚。
旋增通典缺,旋修阜陵书。
毫芒集阅尽,白编还卷舒。
五诗讽被底,柳集诵日晡。
玩物能丧志,圣贤言皦如。
赋受有奇偏,谁能为耘锄。
几片飘从客鬓来,光摇老眼白皑皑。
不因枯树今朝见,只道寒梅昨夜开。
是处园林迎腊到,一时天地唤春回。
恁谁寄语问滕六。乞与人间比种栽。
朔风动清吟,孤月流寒素。白发困青灯,红妆泣秋雨。
罗扇沿网虫,宝鉴青鸾舞。白昼魍魉行,山昏鬼无语。
只消顷刻便漫漫,人亦求窥造化难。
柳外情知非絮落,梅边误作有花看。
朱门合席持杯暖,紫塞分屯坐甲寒。
慨想英雄当此际,肯分事业与袁安。
探春绕遍玉阑干,香暗冰痕屐齿寒。
怕有花头遭冻损,枝枝呵手掐来看。
蹀躞青骊马,往战城南畿。五历鱼丽阵,三入九重围。
名慑武安将,血污秦王衣。为君意气重,无功终不归。