地迥人稀到,风清暑不侵。竹帘香细细,桐阁绿愔愔。
隐几时看画,安弦静谱琴。夜凉明月上,扫石坐深林。
字摹王内史,诗爱郑都官。石色青书幌,花阴冷画阑。
池鱼一二寸,庭竹两三竿。于此端居好,身閒梦亦安。
胜迹招城市,幽居得小园。吾生澹相寄,往事漫追论。
人忆乌衣旧,名怜香草存。祇今耽静逸,秋景满丘樊。
银釭暗画堂,坐数漏偏长。雁影半墙月,鸡声万瓦霜。
夜吟多遣兴,春梦不离乡。庭下微风起,梅花入暮香。
露零金井,尘清玉宇,双蓂呈瑞新秋。佳气郁葱,祥烟缭绕,玉门初诞风流。宾客竞回眸。庆虎头食肉,燕颔封侯。骨相非凡,便宜谈笑上瀛洲。
青衫莫欢淹留。有儿孙兰玉,不负箕裘。莲幕向来,花城今日,不妨小试良筹。名姓在金瓯。看佩珂鸣玉,促侍宸旒。直待功成名遂,归作赤松游。
几年天柱居,韬光外浮世。
禅心混沌先,诗思云霞际。
山雪涤茶鐺,谿泉濯祖毳。
富德鄙利徒,贵道轻权势。
竹牖晴长开,松扉夜不闭。
霜严庭树萎,雨暴龛灯翳。
红叶遇寒烧,白头逢暖剃。
终期为近邻,清话素相契。
远与村桥接,深春积雨时。
兰芳人未采,花发蝶先知。
草密封间径,林疏露短篱。
别来锄久废,身老恨归迟。
相见又相别,无言感倍兴。
诸峰微下雪,一路独行僧。
午饭烟村磬,宵吟石屋灯。
他方人请住,又得继南能。
终南关内见,寒翠叠空虚。
明代谁招隐,深秋自卜居。
宵晴吟洞月,日晓饭溪蔬。
此后嫌名出,应无入阙书。
事主惟公直,承恩赴历阳。
舟浮淮水远,路绕楚山长。
馆谒僧侵月,郊迎吏蹋霜。
下车难久滞,飞诏即徵黄。