西阳岭
杜鹃啼处花成血,燕子忙时麦未胎。
举世但知春易老,不知春老几人来。
层青何崔巍,左右束山峡。乔荫森参天,岩巘互积压。
中界一线堤,登顿苦力怯。万古擅形势,风云护周匝。
桓桓胡将军,昔此驻戈钑。受困伪汉余,星沈一军泣。
遗容依古佛,香火阅僧腊。夜半松涛翻,犹疑阵云合。
官邮孟冬初,倚筇凌巀嶪。书生愧毛锥,怀古气空慑。
萧条四山风,日晚冷巾袷。惊禽向客啼,扑面堕残叶。
杜鹃啼处花成血,燕子忙时麦未胎。
举世但知春易老,不知春老几人来。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
惝恍不成寐,揽衣寒夜中。青荧煨芋火,鞺鞳鼓帘风。
巷犬声如豹,山童首似蓬。悠然束书坐,徐待日生东。
怀抱何萧爽,凉风扫郁蒸。
寒蛩喧败草,饥鼠啮枯藤。
造物宁能困此翁,浩歌庭下答松风。
煌煌斗柄插天北,焰焰月轮生海东。
皂纛黄旗都护府,峨冠长剑大明宫。
功名晚遂从来事,白首江湖未叹穷。
寂寂青枫岸,萧萧白版扉。
端居常嬾动,偶出却忘归。
时泰徵科简,师还驿置稀。
江村日无事,烟火自相依。