爱此泉林好,来游李氏园。沿溪花覆地,绕径竹成垣。
蝶梦空今古,经声几寂喧。酒阑酣索句,绝胜入桃源。
猜你喜欢
入门松径幽,树杪见钟楼。客至犬迎吠,香消僧出游。
水花迎晚照,风叶引凉秋。欲作居山计,吾盟在白鸥。
吊古情深最可怜,重游胜地集群贤。现身莫问庄生事,蝴蝶依依似昔年。
路转幽篁里,逶迤匝浅苔。刺桐将合抱,香檨未成胎。
楼耸悬钟鼓,庭荒辟草莱。烧檀飘户外,啼鸟傍林隈。
离德昭金殿,禅心悟劫灰。虽多收败叶,渐欲变枯荄。
观射亭犹在,息机人未回。无心溪水去,有意野云来。
残蕊风轻剪,寒炉火欲煤。村烟空处渡,野色望中开。
谁展挥毫手,同倾瀹茗杯。犹迟辞丈室,相顾两无猜。
野寺钟初起,香台竹半遮。松阴堪系马,径曲不容车。
吠客穿篱犬,窥人隐树鸦。老僧谈妙谛,古佛坐莲花。
何处寻梦蝶,还来问法华。楼高云未散,山静日将斜。
园木生佳果,斋厨煮素茶。徘徊怜景色,归路绕烟霞。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。