不觉黄花老,秋来少倚阑。愁多辜宿酿,病久怯新寒。
持论皆卢扁,救时谁范韩。殷忧到野老,莫作杞人看。
猜你喜欢
秋色去不反,客心悲奈何。病妨风土恶,愁感岁时过。
弟妹流离甚,江湖丧乱多。沧洲十月雪,回首钓渔蓑。
北门杨柳叶,不觉已缤纷。值鹤因临水,迎僧忽背云。
白须相并出,清泪两行分。默默空朝夕,苦吟谁喜闻。
秋色已云暮,天寒未授衣。异乡三载过,倦客几时归。
交漆惟君久,论心见面稀。题诗寄清隐,江国雁初飞。
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。