一簇珠林涵碧海,浑如弱水浸蓬莱。月明禅榻清无际,露冷菩提绝点埃。
洗钵梵扬龙已伏,寒松烟暝鹤归来。座中诗客多题品,醉墨淋漓洒绿苔。
猜你喜欢
风中到香界,独往意泠然。
步引花木乱,坐看洲岛连。
一林寄空水,满院生云烟。
正此化心寂,钟声松外传。
金璧楼台倚碧虚,此中风景似匡庐。绛龙一去海云杳,玄鹤数声山雨馀。
茶鼎烟寒僧落漠,法堂苔满客踟躇。荒塘何处寻前劫,静看浮沤幻影疏。
金刹嵯峨瞰碧流,狂歌时喜一遨游。诸天有像烟霞古,净土无尘草木幽。
香篆煖回山殿雪,磬声寒彻海门秋。逢僧话久归来晚,不觉城南月满楼。
治平禅寺此重临,风景无殊昔与今。日映鲸波环宝地,洲联鹭渚曜珠林。
古藤绕壁连僧舍,老树迎风起梵音。塔纪慈恩遗事在,胜游谁继杜陵吟。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
惝恍不成寐,揽衣寒夜中。青荧煨芋火,鞺鞳鼓帘风。
巷犬声如豹,山童首似蓬。悠然束书坐,徐待日生东。