考工桃氏职为剑,万用高曾守不变。遗制空存遗器亡,坐规成法目如眩。
一锄斸出苔花班,隔三千年与相见。把剑按记穷心思,名义程法两得之。
茎颈后喉按剑首,腊形象鬣杀旁披。承身隆起即为腊,黄钟之数繇此推。
以腊校茎茎长倍,双后匝轮中茎施。身五茎长无参差,合之古制称上制,易田说剑真我师。
吁嗟嚱!嬴颠刘蹶今何有,一剑完好落吾手。嗜古性成少不廉,比是贫家矜敝帚。
目穷之罘探鸟虫,手攀岣嵝拓蝌蚪。得此差足证遗经,校勘分寸陈编守。
祇恐四海望澄清,会当一麾出神武。君不见,三尺龙化翔神霄,云雨须臾周坰郊,安用累黍徒锼雕。
猜你喜欢
夜听萧萧未涨溪,朝行滮滮已成泥。
可怜鸠取招麾速,谁似云知出处齐?野菊枝长半狼藉,江枫叶落正凄迷。
行人也识龟堂老,小榼村醪手自携。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
微疾经旬近药囊,往来巷陌未全妨。
时时小雨知春近,处处闲身觉日长。
林外鼓歌闻赛庙,怀中茶饼议租桑。
两京梅发今何似?送老流年只自伤。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。
惝恍不成寐,揽衣寒夜中。青荧煨芋火,鞺鞳鼓帘风。
巷犬声如豹,山童首似蓬。悠然束书坐,徐待日生东。