谢客耽游地,彳亍步林麓。古树倚云根,飞泉出岩腹。
隔岸旧山青,崔巍耸积谷。峰色青似染,岚光净于沐。
月影沈寒潭,清光若可掬。披榛寿古碣,剥藓暗摹读。
忆昔题诗处,回步认绿竹。当年诸女伴,搜奇相追逐。
陈迹须臾间,踽踽剩我独。俯仰足伤怀,流光幸毋倏。
林鸟解留人,一声啼幽谷。残花堆断涧,飞霞落孤鹜。
归作《卧游图》,生绡裁半幅。
猜你喜欢
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。
雨送疏疏响,风吹细细纹。
犹稀绿萍点,已映小鱼群。
傍有一拳石,又生肤寸云。
我来闲照影,一笑整纶巾。
清世念遗民,常情重老人。
馈浆烦郡府,分胙媿乡邻。
获稻黄云卷,舂粳玉粒新。
膨脝自摩腹,一笑欲忘贫。
重楼杰阁倚虚空,红日苍烟正郁葱。
乡国归来浑似鹤,交朋零落不成龙。
人生真与梦何挍,我辈故应情所锺。
泪渍清诗却回棹,不眠一夜听鸣蛩。
泽居仅足不求余,旷快真同纵壑鱼。
平日酷憎蝇附骥,暮年肯作鹤乘车?齿摇但煮岷山芋,眼涩惟观胄监书。
此际自应还往绝,本无心与俗人疏。