寄怀江宁张子莼太守四首 其二
逆旅多烦忧,相思溯畴曩。忆自避兵初,出门何惘惘。
一唱相逢行,此乐非意想。投分略年义,雄谈日抵掌。
同续兰亭诗,更打秦淮桨。好山必共看,佳句亦同赏。
人方羡攀嵇,我颇惭说项。何期天末风,吹散浮萍两。
惟馀今昔怀,感旧增怅怏。良觌不可常,流光付歘恍。
所以南皮游,悲来叹乐往。
逆旅多烦忧,相思溯畴曩。忆自避兵初,出门何惘惘。
一唱相逢行,此乐非意想。投分略年义,雄谈日抵掌。
同续兰亭诗,更打秦淮桨。好山必共看,佳句亦同赏。
人方羡攀嵇,我颇惭说项。何期天末风,吹散浮萍两。
惟馀今昔怀,感旧增怅怏。良觌不可常,流光付歘恍。
所以南皮游,悲来叹乐往。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
微疾经旬近药囊,往来巷陌未全妨。
时时小雨知春近,处处闲身觉日长。
林外鼓歌闻赛庙,怀中茶饼议租桑。
两京梅发今何似?送老流年只自伤。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。
惝恍不成寐,揽衣寒夜中。青荧煨芋火,鞺鞳鼓帘风。
巷犬声如豹,山童首似蓬。悠然束书坐,徐待日生东。
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。
怀抱何萧爽,凉风扫郁蒸。
寒蛩喧败草,饥鼠啮枯藤。