窗明云母光催曙,娇鸟惊啼画栏树。
流苏复帐开芙蓉,枕屏残梦犹朦胧。
东方风来寒剪剪,兰香熏衣藕丝软。
银蟾隔帘斜堕云,卷帘花雾春无痕。
猜你喜欢
繁花落尽莺声老,汀洲绿遍王孙草。百尺游丝拂地轻,一炉沈水披香早。
长门深闭金锁合,小殿清幽玉阶扫。遥见朱衣小队来,隔花低唱风光好。
东方冥冥烟初生,晨光半敛含空明。流莺百舌不住语,似欲带晓呼春晴。
幽人独向空山宿,风起微寒入岩壁。一枕西窗梦未残,门外落红深几尺。
夜听萧萧未涨溪,朝行滮滮已成泥。
可怜鸠取招麾速,谁似云知出处齐?野菊枝长半狼藉,江枫叶落正凄迷。
行人也识龟堂老,小榼村醪手自携。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。