南山道新雪,落日长林昏。有客逐獐至,遇盗方杀人。
义愤一以激,众寡宁所论。箭如饿鸱叫,始各鸟兽奔。
惟余一女子,泣拜不成言。自恸遭剽劫,分与黄壤亲。
何缘鬼伯手,夺得未绝魂。却顾此身外,何以酬斯恩。
黄者金满籯,白者麦满囷。拂衣去弗应,欻越铜人原。
归来掩关卧,饥肠如转轮。客固饮博徒,作横乡里嗔。
忽焉赴急难,犹谓血气振。终乃不望报,此足愧缙绅。
三老上其事,颂者万口喧。县令始亦喜,拟请旌其门。
访诸老博士,谓匪素行纯。四境多椎埋,况可使上闻。
吾闻为政要,求备不一身。居上示所向,厥下庶克循。
杀一警且百,举善远不仁。俗吏乃罔识,安议惟摇唇。
作诗待询采,直质不没真。此客曰靳禄,栎阳村中民。
猜你喜欢
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。
惝恍不成寐,揽衣寒夜中。青荧煨芋火,鞺鞳鼓帘风。
巷犬声如豹,山童首似蓬。悠然束书坐,徐待日生东。
怀抱何萧爽,凉风扫郁蒸。
寒蛩喧败草,饥鼠啮枯藤。
雨送疏疏响,风吹细细纹。
犹稀绿萍点,已映小鱼群。
傍有一拳石,又生肤寸云。
我来闲照影,一笑整纶巾。