题谢节母篝灯刻子图
谢子我契友,耿介世罕偶。视我一副图,珠玉满卷首。
图以课子名,嘱我题其后。披图玩再三,知君有贤母。
君本是少孤,庭训未亲受。母曰父有言,书香宜世守。
我自丧汝父,纺织不离手。汝乃是男儿,父薪当荷负。
日从名师游,学饱窥二酉。夜为日之馀,董言还记否。
寸阴如拱璧,虚掷谁之咎。继晷膏可焚,青灯味耐久。
机声和书声,轧轧寒侵肘。冷露滴茅茨,清风款户牖。
残月落三更,光芒寒星斗。谢子当斯时,图书拥左右。
母顾为欢颜,我儿孝足取。自古贤母氏,竞推欧与柳。
画荻继丸熊,名并垂不朽。
谢子我契友,耿介世罕偶。视我一副图,珠玉满卷首。
图以课子名,嘱我题其后。披图玩再三,知君有贤母。
君本是少孤,庭训未亲受。母曰父有言,书香宜世守。
我自丧汝父,纺织不离手。汝乃是男儿,父薪当荷负。
日从名师游,学饱窥二酉。夜为日之馀,董言还记否。
寸阴如拱璧,虚掷谁之咎。继晷膏可焚,青灯味耐久。
机声和书声,轧轧寒侵肘。冷露滴茅茨,清风款户牖。
残月落三更,光芒寒星斗。谢子当斯时,图书拥左右。
母顾为欢颜,我儿孝足取。自古贤母氏,竞推欧与柳。
画荻继丸熊,名并垂不朽。
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。
雨送疏疏响,风吹细细纹。
犹稀绿萍点,已映小鱼群。
傍有一拳石,又生肤寸云。
我来闲照影,一笑整纶巾。
重楼杰阁倚虚空,红日苍烟正郁葱。
乡国归来浑似鹤,交朋零落不成龙。
人生真与梦何挍,我辈故应情所锺。
泪渍清诗却回棹,不眠一夜听鸣蛩。
湖边一夜霜,庭树无秋声。懒不近笔砚,何以纾幽情。
但有一睡耳,展转无由成。起拥地炉暖,坐待天窗明。
扁舟夜载石帆月,双屦晓穿天柱云。
八十老翁能办此,不须身将渡辽军。