南登九仙峰,西忆双溪月。玉轮千里悬秋光,环佩玲珑上瑶阙。
仙人去去不可留,听我一曲歌丹丘。清晨摇曳采云别,白日飘忽乘天游。
我宫之真师,乃是紫阳客。与君铭骨授长生,昔隐兹峰鍊精魄。
谁料丹砂化成烟,谪向人间二十年。玄风笑翳花源去,化衣醉拂秋霞眠。
青童返霓旌,相招拥仙跸。下窥城郭几回新,手种长松已千尺。
杳然真师失其踪,身骑白羊去无穷。鸾啼鹤怨天府空,长攀玉树期相逢。
君家乘龙度百越,过予洒扫石上月。真师不来君又发,还掩洞房泣仙骨。
猜你喜欢
晨逾九仙山,暮访九鲤湖。
何氏兄弟跨鲤鱼,同时轻举排天衢。
山头云气故恍惚,三十六鳞今有无。
琼浆白日醉天酒,何时华表归来乎。
九仙曾住九山头,仙去山空岁月幽。
为爱遍寻方外侣,乘閒便向洞前游。
苍苔断处踪犹在,玉局残来子未收。
换骨丹砂应几转,吾生结得此缘不。
夜听萧萧未涨溪,朝行滮滮已成泥。
可怜鸠取招麾速,谁似云知出处齐?野菊枝长半狼藉,江枫叶落正凄迷。
行人也识龟堂老,小榼村醪手自携。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。