春去也,日初长。水晶帘畔倚红妆。一寸横波流不住,教人容易断回肠。
猜你喜欢
夜悄悄,烛荧荧,金炉香尽酒初醒。春睡起来回雪面,
含羞不语倚云屏。
莲脸薄,柳眉长,等闲无事莫思量。每一见时明月夜,
损人情思断人肠。
新病校,怕人怜。横膝瑶琴待整弦。却笑柳枝还倦甚,央郎扶起又成眠。
香露湿,草晶荧。起看大地粲瑶琼。下界千门人寂寂,空山夜静海波声。
夜听萧萧未涨溪,朝行滮滮已成泥。
可怜鸠取招麾速,谁似云知出处齐?野菊枝长半狼藉,江枫叶落正凄迷。
行人也识龟堂老,小榼村醪手自携。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。