同怀凡八人,成立仅存五。两姊皆早亡,寡妹已失侣。
相依赖长兄,敬事如严父。鸡窗共镫火,说经析训诂。
卅载痛鲜民,门户仗兄主。母氏享大年,逍遥乐园圃。
闲奉潘舆升,戏著莱衣舞。正举八十觞,奄忽归黄土。
苴杖行荒阡,攀号裂肺腑。终丧我北征,分手泣南浦。
昨冬返吴阊,离愁诉缕缕。老瘦非昔颜,言笑类先祖。
欢聚月一周,商榷订宗谱。我行许侄随,旋拨珠江橹。
迢迢六千程,并无别离苦。跋涉未宁息,邮书达幕府。
初言病缠绵,尚冀参苓补。继言药无灵,撒手成千古。
先期遣侄归,棺衾不及抚。我罪那可逃,事过悔莽卤。
终天恨无穷,旁观尚酸楚。况我骨肉亲,如身失一股。
哀雁不成行,秋风泪如雨。
猜你喜欢
谁教作雁破群飞,一舸南游遂不归。乍见音容悲且喜,不知魂梦是邪非。
陟冈望远心犹在,携幼还家意已违。泪眼重寻丘壑去,可堪犹采故山薇。
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。
惝恍不成寐,揽衣寒夜中。青荧煨芋火,鞺鞳鼓帘风。
巷犬声如豹,山童首似蓬。悠然束书坐,徐待日生东。
怀抱何萧爽,凉风扫郁蒸。
寒蛩喧败草,饥鼠啮枯藤。