银汉迢迢横不渡。盼到佳期,却被罡风误。第一难禁天上苦。
人间那得愁如许。
便彀相逢时已遽。未了新欢,又听天街鼓。修到神仙原独处。
不如小谪携家住。
猜你喜欢
佳节漫凭真与误。聊设罍尊,看取桥争渡。倩得蝉声迟日暮。
斜河一带疏云度。
乘兴花阴杯莫负。望里星飞,却是流萤错。遥忆难堪归去路。
明朝愁杀残机坐。
飞鹊年年真不误。机石停梭,掩映河边渡。清露未消杨柳暮,落花借点疏萤度。
月色风光都莫负。酒酌芳樽,不把佳时错。女伴随凉池上路,海棠花畔吹箫坐。
又见佳期逢七夕。乌鹊桥成,欲渡还娇怯。一岁离情应更切。
银河执手低低说。
莫怪天孙肠断绝。修到神仙,尚有生离别。风露悄凉人寂寂。
夜深独向瑶阶立。
夜听萧萧未涨溪,朝行滮滮已成泥。
可怜鸠取招麾速,谁似云知出处齐?野菊枝长半狼藉,江枫叶落正凄迷。
行人也识龟堂老,小榼村醪手自携。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。