呼深杯浇愁。正春光未老,微雨初收。几度霜边窥镜,座中藏钩。
花泪尽,山容秋。问大江、何时西流。怕戏鼓尘荒,明珰梦杳,无计诉灵修。
浮云意,空悠悠。早临风倦笛,吹满蘋洲。尚见残蝉声曳,断鸿痕留。
芳草绿,催行舟。料月明、今宵南楼。有空谷佳人,频回素眸天尽头。
猜你喜欢
丰宜门西偏。是销磨艳冶,今古鬘天。几见南城殳篆,定公诗篇。
尘梦短,东风颠。问旧株、摧烧何年。任倦旅寻春,残僧话往,惆怅散花仙。
攀新聘,追前欢。吊轻红运白,非雾非烟。记对金尊凝泪,紫绡堆绵。
香是国,愁临关。念昔游、蛮熏蛮笺。近韦曲人家,千畦万泉催牡丹。
吹琼箫商声,记丁帘絮语,曾赋红情。可念朱楼阑夜,坐花调笙。
思俊侣,多飘零,料近年桑乾潮平。纵画里题香,愁边款酒,无奈对新亭。
芳郊外,凉风生,想西陵杜曲,还有流莺。又怕红绡留字,紫云知名。
先话别,重寻盟,任客中明朝阴晴。便韦曲相逢,霜天雁鸣,秋满城。
临江城闻笳。正东风燕子,身是天涯。肯负侵宵清吹,泛瓯流霞。
云未敛,轻阴遮。怅故园、春寒迟花。趁素女凝弦,金槽按板,飞恨寄龙沙。
宫商换,星蟾斜。倚钗鸾瘦笛,蕃马哀琶。细认秋檐繊绢,雨沈墙蜗。
增怨抑,追芳华。度暗愁、江南无家。笑阑角铜丸,风流谩誇腰鼓挝。
夜听萧萧未涨溪,朝行滮滮已成泥。
可怜鸠取招麾速,谁似云知出处齐?野菊枝长半狼藉,江枫叶落正凄迷。
行人也识龟堂老,小榼村醪手自携。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。