去日几曾知是梦,上楼新月太朦胧。凤子已随春去远,南园又绿点轻红。
猜你喜欢
数声残漏满帘霜,青鸟衔笺事渺茫。剖赠半规苍玉玦,分将百合紫罗囊。
空传垂手尊前舞,新结愁眉镜里妆。一枕游仙终是梦,桃花春色误刘郎。
临水看花万恨并,焱车应自枉飞琼。乍离舞镜青鸾散,一落雕笼翠羽惊。
望入桂宫求不死,梦回金屋可怜生。愁心不与蓬根断,玉虎牵丝夜到明。
楚女春心不自持,月明谁唱竹枝词。琼簪玉珥何颜色,翠幕朱阑且岁时。
燕子楼空伤往事,杜鹃花老负归期。江头几度风和雨,转觉湘灵瑟调悲。
桃李自成蹊,媻姗并上堤。秦宫花底活,周史月边迷。
乐府能传凤,天河恨报鸡。因君逢嫁娶,端是不须啼。
闻说幽欢数日痴,人间方信有相思。斜门逼近推敲细,袒服缠绵脱著迟。
莫逆丹心才是约,偶关青鸟已非私。断肠声息销魂语,只许檀郎独自知。
玉树参差障羽幢,旧愁如水漫春江。葳蕤锁合收银钥,窈窕楼空闭绮窗。
亸凤横钗终作对,舞鸾窥镜强成双。绣屏倦倚看红豆,满眼相思意未降。
鲛绡帘捲锦屏开,弱柳丝丝拂吹台。闲品琵琶不成调,落花飞趁晓风来。
放诞风流卓女,细酸习气唐寅。人间再见沽酒,市上争传卖身。