出没金乌所,风涛自古今。乘桴思隐士,衔石想冤禽。
涨落三山动,乾坤四极沈。玄虚有奇赋,犹作大潮音。
猜你喜欢
习坎疏丹壑,朝宗合紫微。三山巨鳌涌,万里大鹏飞。楼写春云色,珠含明月辉。会因添雾露,方逐众川归。
Objectmoved
Objectmovedto
here
.
积润容零露,无涯任酌蠡。
浮空长浴日,表圣不扬波。
江汉源流众,蕃夷岛屿多。
客槎如可泛,咫尺是星河。
汪洋千万顷,浑浑渺无际。不知境界宽,反觉乾坤细。
沧溟大其观,波涛壮其势。遥遥一望之,云山奚所蔽。
亘古咸如斯,昼夜将安憩。所赖舟楫功,巨川方可济。
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。